Gustaaf De Bauw (°1941) komt oorspronkelijk van Temse. Reeds in de lagere school werd zijn tekenvaardigheid opgemerkt. Kunstschilder Ward Madou zag groots talent in Gustaaf en wijdde hem in in de wondere wereld van de schilderkunst. De Bauw volgde het advies van deze kunstenaar en ging les volgen aan de Academie en de Vaktekenschool te Temse.

Door persoonlijke omstandigheden was er even sprake van een artistieke inactiviteit. Jaren later, in 1975, nam Gustaaf de draad weer op. De passie voor de schilderkunst kwam weer naar boven en ditmaal voorgoed. Hij ging toen opnieuw les volgen, nu aan de Academie van Merksem.

Het werk van De Bauw is voortdurend onder evolutie. Het omvat zowel oliewerk als aquarel, waarbij vooral landschappen en havenzichten gecreëerd worden. Hij is geïntrigeerd door de natuur. Als kunstenaar ziet hij meer, kijkt hij verder en dieper. Het Vlaamse land vormt dan ook een onuitputtelijke bron van inspiratie. Een mens op zoek naar zichzelf, op zoek naar zijn wortels.

In vele van de landschappen zal men het element water ontdekken. Het weerspiegelt de geboorte (vruchtwater), het leven en de eeuwigheid met alles wat zich daartussenin bevindt. Water brengt ons van de landschappen naar de havenzichten. Deze symboliseren de relativiteit van de mens in de wereld: wat voor ons dagelijks oog mastodonten van schepen zijn, zijn in werkelijkheid slechts “ruri nantes in gurgite vasto – kleine stippen op de wereldzeeën”. De passie voor scheepvaart heeft duidelijk zijn stempel gezet op het oeuvre van de kunstenaar.

genre

• Beeld

locatie